'

ARCHIWUM

WYWIAD A WŁADZA. WYWIAD CYWILNY W SYSTEMIE SPRAWOWANIA WŁADZY POLITYCZNEJ PRL

Zbigniew Siemiątkowski

Oficyna wydawnicza ASPRA - JR. Warszawa 2009 r.

.....Wywiad to jedyna instytucja publiczna pozostająca z mocy prawa w strefie cienia, nietransparentna dla świata zewnętrznego, której zasady postępowania stoją w sprzeczności z wartościami wolnego świata. Tajność obejmuje zarówno metody pracy wywiadu, jego siły i środki, zadania, prowadzone operacje, jak również struktury wykonawcze i ich skład osobowy, w szczególności personalia oficerów, sposoby ich rekrutacji do służby, ich szkolenie, metody werbowania tajnych współpracowników spośród obywateli obcych państw gotowych z różnych pobudek zdradzać własny kraj, a na koniec usytuowanie funkcjonariuszy wywiadu w instytucjach życia publicznego. Jest to świat, który z jednej strony budzi grozę, z drugiej fascynuję, w którym wywiad służy do cynicznego załatwiania interesów, którego głównymi postaciami są bohaterowie lub zdrajcy kierujący się wzniosłymi ideami lub zwykłą chciwością.

Amerykański rząd wydaje rocznie 75 mld dol. na sfinansowanie pracy służb wywiadowczych - ujawnił we wtorek Dennis Blair koordynator służb specjalnych w administracji prezydenta Baracka Obamy .

Liczba ta została podana do wiadomości publicznej po raz pierwszy. Dotychczas amerykański rząd publikował tylko fragmentaryczne dane dotyczące budżetów poszczególnych agencji wywiadowczych, natomiast całkowite nakłady na służby specjalne utrzymywał w tajemnicy.   Zdarzały się jednak przecieki. Całkowity rachunek za działalność amerykańskiego wywiadu został omyłkowo opublikowany w 1994 r. i opiewał wówczas na 26 mld dol. Od tego czasu nastąpił więc gwałtowny wzrost kosztów utrzymania służb specjalnych.

ODDZIAŁ II SZTABU GŁÓWNEGO (GENERALNEGO) W LATACH 1921-1939.

ZARYS ORGANIZACYJNY I PRZEGLĄD ZAWARTOŚCI INWENTARZA

Redakcja ZBFSOP przytacza za:

Regina Czarnecka - Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej nr 28 z 2006 r.

Budowę struktur wywiadu i kontrwywiadu wojskowego w odrodzonym państwie polskim rozpoczęto 13 listopada 1918 r. od utworzenia w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego (Szt. Gen. WP) Oddziału VI Informacyjnego, w 1919 r. przemianowanego na Oddział II.

Pion polityczny w policji państwowej II RP, istniał niemalże od jej powstania (nie był zatem wytworem sanacji). Pierwszą jednostką odpowiedzialną za tą formę działalności był tzw. Inspektorat DP ("Defensywy Politycznej", tak bowiem eufemistycznie określano działania o charakterze politycznym, stąd też skrót "Defa") w Komendzie Głównej. "W terenie" działał on przez funkcjonariuszy policji śledczej, gdyż nie posiadała własnych jednostek niższego rzędu. Inspektorat przekształcony został następnie w Wydział IVD (będący częścią Wydziału IV KG), podlegający bezpośrednio komendantowi głównemu.

WOJSKOWY PRZEGLĄD PRAWNICZY nr 1 (249) z 2009 r. str. 68-75

KRZYSZTOF ŚLEBZAK

KONSTYTUCYJNE ASPEKTY

WALORYZACJI EMERYTUR WOJSKOWYCH

Mogłoby się wydawać, iż w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 1999 r.(1) stwierdzającego, że art. 159 pkt. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych(2) jest zgodny z art. 2 Konstytucji RP, problem waloryzacji świadczeń emerytalnych żołnierzy zawodowych stał się bezprzedmiotowy.