(DSPA-140-267(4)/08) 

w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie

ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (druk nr 1140)

Rząd zdecydowanie popiera poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym (?), który realizuje założenie, że przywileje emerytalne związane z pracą w aparacie bezpieczeństwa PRL, w tym i odnoszące się do osób będących członkami Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, nie zasługują na ochronę prawną przede wszystkim ze względu na powszechne poczucie naruszenia w tym zakresie zasady sprawiedliwości społecznej.

Celem projektu jest dokonanie ponownego ustalenia prawa do świadczeń i wysokości tych świadczeń w stosunku do osób będących członkami WRON oraz osób, które pełniły w latach 1944-1990 służbę w organach bezpieczeństwa państwa. Projektodawcy proponują utrzymanie zasady, że jako okresy równorzędne ze służbą w Policji, ABW, AW, SKW, SWW, CBA, SG, BOR, PSP i SW traktuje się okresy służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990, w rozumieniu ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, ze zm.), przy czym wymiar emerytury za te okresy wynosić ma 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok służby. Analogiczną zasadę proponuje się zastosować względem osób będących członkami WRON za każdy rok służby w Wojsku Polskim po dniu 8 maja 1945 r. Wyjątek od powyższej zasady, pozytywnie opiniowany przez Rząd, ma stanowić możliwość traktowania, jako okresów równorzędnych, całości okresów służby w organach bezpieczeństwa państwa, na zasadach dotychczasowych, wyłącznie w stosunku do tych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa państwa, którzy w latach 1944-1990 bez wiedzy swoich przełożonych współpracowali z działaczami organizacji działającymi na rzecz niepodległości Państwa Polskiego. Ponadto nale

ży zwrócić uwagę na fakt, iż na gruncie przepisów obydwu nowelizowanych ustaw wysokość rent inwalidzkich nie jest uzależniona od wysługi emerytalnej i nie wzrasta na zasadach przewidzianych dla emerytur. Dotyczy to także rent rodzinnych, które są pochodnymi rent inwalidzkich. W tym miejscu warto również dodać, że wiele osób pobierających policyjne emerytury (maksymalna wysokość 80% podstawy wymiaru) ma również ustalone prawo do policyjnej renty inwalidzkiej, w tym w dużej części I lub II grupy (odpowiednio 80% i 70% podstawy wymiaru). Można uznać więc, że po weryfikacji emerytur osoby te skorzystają z możliwości pobierania renty inwalidzkiej w tej samej, co emerytury, lub niewiele mniejszej wysokości. Analogicznie jest w przypadku rent rodzinnych, których wysokość liczona jest od renty inwalidzkiej I grupy w razie śmierci albo zaginięcia funkcjonariusza lub od kwoty świadczenia, jakie przysługiwało zmarłemu, jednakże nie niższej niż kwota renty inwalidzkiej II grupy w przypadku śmierci emeryta lub rencisty. Z uwagi na powyższe projektowana w obecnym brzmieniu nowelizacja nie dotknie rencistów inwalidzkich, którzy pełnili służbę w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990, ani pozostałych po nich rencistów rodzinnych.

Należy zauważyć, że ewentualne doprecyzowanie poszczególnych przepisów projektu ustawy może zostać dokonane w trakcie dalszych prac legislacyjnych.