Referat wygłoszony w dniu 18 kwietnia 2016 r. w trakcie panelu "Ochrona praw człowieka w systemie Rady Europy" w ramach VIII Międzynarodowej Konferencji Naukowej: "Ochrona praw człowieka w Europie. Aksjologia - instytucje - nowe wyzwania - praktyka", zorganizowanej w Sejmie RP w kwietniu 2016 r. przez Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach i Stowaraysznie Parlamentarzystów Polskich z okazji 50 rocznicy podpisania Międzynarodowych Paktów Praw Człowieka oraz 35 rocznicy podpisania Afrykańskiej Karty Praw Człowieka i Ludów. Zamieszczony w książce pokonferencyjnej "Ochrona Praw człowieka w Europie. Aksjologia - instytucje - nowe wyzwania - praktyka" , pod redakcją naukową prof. Jerzego Jaskierni i Kamila Spryszaka (Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2017).
Jego upowszechnienie następuje za zgodą autora referatu oraz redaktora naukowego książki.
Prof. dr hab. Jerzy Jaskiernia
(...)
Podsumowanie
W rzeczywistości ocenia decyzji Europejskiego Trybunału Praw Człowieka jest bardzo trudna, albowiem przedstawione uzasadnienie jest bardzo lakoniczne i nie zawiera argumentów, które byłyby przekonywujące. Ponadto ETPCz w ramach swojej argumentacji w bardzo dużym zakresie odwołuje się do orzecznictwa polskich organów władzy sądowniczej, w szczególności TK. W konsekwencji wymusza to na glosatorach podjęcie polemiki z rozstrzygnięciami polskiego sądu konstytucyjnego, który de facto nie orzekał w sprawie zgodności przepisów ustawy o świadczeniach i ustawy zmieniającej z przepisami umów międzynarodowych, w szczególności Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Bardzo utrudnia to, a w niektórych momentach wręcz uniemożliwia, polemikę z tak przedstawionymi argumentami. Paradoks skarżących polega na tym, iż poszukiwali oni ochrony w ETPCz albowiem takiej ochrony nie udzielił im polski sąd konstytucyjny. Skarżący pragnęli podjąć polemikę ze stanowiskiem TK i polskich sądów. Tymczasem Europejski Trybunał Praw Człowieka kierując się stanowiskiem i argumentami TK odmówił merytorycznego rozpatrzenia wszystkich skarg uznając, iż są one oczywiście bezzasadne.
Podsumowując należy uznać, że Trybunał bezpodstawnie odrzucił wszystkie skargi, co ostatecznie skutkowało brakiem rozstrzygnięcia istoty sprawy.
Sumary
In the decision of Court of Human Rights in the Case of Adam Cichopek vs. Poland the Court found that the general and statutory reduction of pensions of functionaries of former (communistic) Security Services did not violate provisions of the European Convention. According to this fact the Court decided to reject all applications because of their obvious lack of legal grounds.
The author of the article criticizes the mentioned above decision. Provisions of the Convention allow to the Court to combine all applications to deliver common verdict. But it was not possible that all connected cases were the same and based on the same grounds. Judges declared inadmissibility of all applications because they were manifestly illfounded. The author climes that the statutory provisions that changed pensions of functionaries were incorrect. The Court didn?t notice a fact that there were a lot of doubts connected to the legality of this statute. The Court didn?t analyze and consider doubts and decided that all the applications were manifestly illfounded. The statute violated the first article of the Protocol to the Convention (protection of property). The Curt didn?t study carefully all of legal elements that this provision consists of. Judges didn?t noticed another important fact. They found that pensions of functionaries of Secret Services were communistic privileges. But the statute that originally determined the amount of pensions was established in 1994, four years after breakdown of communistic system in Poland.